De gasleiding van de trailer ontplofte - gelukkig vonden we deze zotte brander om de spaghetti te redden.
Nog niet zo druk beneden - we waren de 2de auto op de parking.
Na onze zwempartij waren er reeds wat meer wandelaars in de kloof afgedaald.
Bijna niet te geloven hoe een boom hier kan wortel schieten.
Niet tegen te houden waren ze...
2 van de 3 althans!
(Er waren nog een tiental pogingen tussendien - de ene al wat bizarder belicht dan de andere.)
De mooiste zwemvijver van het park!
Een vaste waarde zittend aan de tent.
Al was Charlize dan wel meestal de eerste in het water, toch reed ze ook graag op mijn schouders natuurlijk!
4 en 5 zijn de mogelijkheden in het park. De hoogste klasse is 6 - dat gaat van net wat moeilijker tot eender welke bergwand beklimmen.
Het viel Edward op dat dit bord spreekt over 2u over 3km, en een ander bord had het over 3u voor 2km.
Charlize is er gerust in echter.
Algemeen gezien is het vrij moeilijk om een niet-gekke bekken foto te trekken met Charlize en Edward - going with the flow.
We brachten veel meer tijd spelend in het water door tijdens deze trip dan vorig jaar. Het voordeel van alles al eens gedaan te hebben, en 2 dagen extra in het park.
We zagen zeer veel hagedissen tijdens onze trip. Deze was een put aan het graven aan Fern Pool - mogelijk op zoek naar inscecten onder de grond?
Ooit was de Pilbarra een veel tropischer uitziende omgeving blijkbaar. Aan Fern Pool kan je nog zien hoe dat moet geweest zijn. Het is een tropisch paradijs met varens, vijgebomen en papegaaien.
Kamperen in de natuur mag dan wel leuk zijn, het is toch ook aangenaam om een restaurant in de buurt te hebben waar je ijsjes kan kopen als je er zin in hebt!
Een jeugdherinnering voor Charlize blijkbaar - ze at het graag bij Smileys, en verloor de zin erin niet!
Net naast de waterval schuilde een jonge bruine slang - de meest gevaarlijke die je hier vinden kan - en wereldwijd de 2de giftigste. Gelukkig plaatsten we onze handen niet per ongeluk waar het zich had genesteld.
Omwille van de slang verkozen de kinderen via het water terug te keren naar het lager gelegen deel van de gorge. Dit ondanks dat Edward het een beetje te fris begon te vinden!
Ik stelde voor om aan het kijkpunt te aperitieven, maar we gingen uiteindelijk onverwacht de kloof in hierachter.
Dit landschap doet me steeds denken aan Afrika.
Mijn entree was niet bepaald gratieus. Schuifelend stapte ik het water in, en desondanks slaagde ik erin van uit te glijden en vallend mijn bovenlichaam nat te krijgen.
We hadden net het stuk kloof na Handrail Pool verkend, en waren allemaal een beetje onderkoeld door die ervaring.
Na een snack aan de auto kozen we er samen voor om opnieuw naar Kermit Pool te gaan. We gingen reeds eerder deze week, maar dit traject vonden we deze keer de beste kloof en dus leek een 2de keer een leuk idee om de voormiddag te vervolmaken.
Deze steen deed het wel zeer vaak, tot verbazing van ons allen.
Een notoir glad deel van de afdaling naar Kermit Pool - maar geen probleem voor ons!
Genomen door een Fransman die 7 jaar in Melbourne woonde reeds, en nu 6 maanden aan het rondrijzen was met zijn vriendin.
Vuile blije gezichten.
