Dag 4 verplaatste het feest naar de Kiksham.
Nogmaals op weg voor dag 3.
Voor de volledigheid nog even de setlist:
Amériques (Pierre Boulez song)
1. Intro Jam
2. Can't Stop
3. The Zephyr Song (followed by a drum solo)
4. Dani California
5. Aquatic Mouth Dance
6. Tiny Dancer (Elton John cover) (John solo; first time since 2007)
7. Parallel Universe
8. The Drummer
9. Soul to Squeeze
10. Right on Time (with "London Calling" by The Clash intro)
11. Tippa My Tongue (followed by a short bass solo)
12. Tell Me Baby
13. Californication (with extended intro jam)
14. Black Summer
15. By the Way
Encore:
1. Under the Bridge
2. Give It Away
De show was compleet - muziek, licht, enthousiast publiek en band.
Met stip de beste band op T/W 2023 - zelfs al schafte de Schuer Torhout reeds verschillende jaren geleden.
Not quite Oasis - met Liam Gallagher kwamen er toch wat Oasis hits door de luidsprekers, en ook een stevige dosis arrogantie op het podium.
't Was weer dolle pret op dag 2 van Werchter dit jaar!
De metro raast voorbij op het andere spoor.
Mooie lijnen ook.
Veel staal...
Pannenkoeken als zoethouder in afwachting van het avondeten.
Greetings from the Eiffel tower.
Ook de ouderen mochten eens samen poseren nog.
Daar hoort uiteraard een fotosessie bij!
Even neerzitten tijdens het gamen - Edward en Elliot spraken tijdens en na het wandelen van het Louvre naar de Eiffeltoren een 2tal uur over een spel.
... uit de 12de eeuw.
Dit schilderij kon boeien.
Zelfportret van een meester.
Vlaamsche meesters hangen er zeker ook!
De wanhoop moet groot zijn vooraleer dit een goed idee kan lijken.
De Mona Lisa bekijken is werkelijk een hallucinante belevenis dezer dagen. Snel, snel, snel even kijken van dichtbij en weer plaats maken voor de volgende in de slang.
Julia onder de indruk van "Le Déluge"
De kinderen merkten al snel op dat er veel naakt te zien is in het Louvre.
Klaar voor vertrek op de red-eye naar Kuala Lumpur..
Very informative.
"What we witnessed on the opening night of Cornucopia – the first of four shows Björk will play in Australia, and a Perth festival exclusive – was the ultimate expression of her artistry, an electrifying culmination of everything she has worked on since 1993’s Debut. Björk had already perfected minimalism with 1997’s Homogenic (beats, strings, voice) and 2004’s Medúlla (almost entirely a capella). Cornucopia sees Björk at her maximalist best."
